• Rural Digital Europe
• Publications close
• Research data close
• Greek close

Πλέον, ολοένα και περισσότερες εφαρμογές στα πλαίσια του διαδικτύου των πραγμάτων (Internet of Things, ΙοΤ), έχουν ως σκοπό την παρακολούθηση φυσικών μεγεθών, την αυτοματοποίηση και επιτάχυνση διαδικασιών, καθώς και τον απομακρυσμένο έλεγχο συσκευών και εγκαταστάσεων. Αυτό οδηγεί στην παραγωγή και μεταφορά μεγάλου όγκου δεδομένων και άρα στη χρήση μεγάλου μέρους εύρους ζώνης δικτύου όπου μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλα επίπεδα συμφόρησης δικτύου. Επιπλέον, οι εφαρμογές IoT εισάγουν νέες προκλήσεις για λόγους όπως, ετερογενείς τεχνολογίες επικοινωνίας (πολλαπλά πρωτόκολλα δικτύου IoT), διαφορετικές απαιτήσεις ποιότητας υπηρεσιών ανά εφαρμογή, μεγάλη εισροή δεδομένων, απρόβλεπτες συνθήκες δικτύου και άλλα. Από την άλλη πλευρά, η δικτύωση βάσει λογισμικού (Software Defined Networking, SDN), αποτελεί μία προσέγγιση για τον έλεγχο των μεταβλητών του δικτύου με ενοποιημένο τρόπο, χρησιμοποιώντας κατάλληλους κανόνες διαχείρισης. Το SDN προσφέρει το απαραίτητο επίπεδο αφαίρεσης, ώστε το δίκτυο να μπορεί να λειτουργεί όπως υπαγορεύουν πολιτικές υψηλού - επιπέδου, χωρίς να το εμποδίζουν τεχνικά ζητήματα χαμηλού - επιπέδου. Έτσι, μπορούν να προσεγγιστούν τα προβλήματα που αφορούν την ετερογένεια και τις διαφορετικές απαιτήσεις ποιότητας υπηρεσιών, που ισχύουν σε εφαρμογές IoT. Στην παρούσα εργασία, αναλύθηκαν πολλές από τις πτυχές της δικτύωσης βάσει λογισμικού, όπως επίσης και του ρόλου που μπορεί να παίξει σε εφαρμογές IoT. Έμφαση δόθηκε στην αρχιτεκτονική των δικτύων SDN, αλλά και στις προκλήσεις που εισάγει αυτή η τεχνολογία. Παρουσιάστηκαν τεχνολογικές λύσεις που έχουν προταθεί για τη βελτίωση παραμέτρων σε δικτύα SDN-IoT, από πλευράς αρχιτεκτονικής αλλά και αλγορίθμων. Ακόμη, μελετήθηκαν οι αλγόριθμοι για τη βελτίωση της ποιότητας υπηρεσιών, που αφορούν τη διαδικασία δρομολόγησης των δεδομένων Στη συνέχεια, ερευνήθηκαν μέσω της διαδικασίας της προσομοίωσης, μερικές τεχνικές δικτύων SDN σε εφαρμογές IoT πολλαπλών απαιτήσεων ποιότητας υπηρεσιών. Παρουσιάστηκε το περιβάλλον προσομοίωσης, οι απαραίτητες παραδοχές, καθώς και οι στόχοι και τα προβλήματα που κλίθηκαν να ερευνηθούν. Παρουσιάστηκαν ακόμη, οι αλγόριθμοι που αναπτύχθηκαν για την προσέγγιση των παραπάνω προβλημάτων, καθώς και τα τελικά αποτελέσματα. Τέλος, δόθηκαν μερικές κατευθύνσεις για μελλοντική αναζήτηση πάνω στο αντικείμενο της εργασίας αλλά και τη βελτίωση των αλγορίθμων που δοκιμάστηκαν. More and more IoT (internet of things) applications are developing nowadays, for monitoring purposes, remote control of machines and facilities, in order to automate and accelerate procedures. This leads to the generation and transfer of large volumes of data and thus to the use of a large part of network bandwidth, where it can lead to large levels of congestion. In addition, IoT applications introduce new challenges for reasons such as heterogeneous communication technologies (multiple IoT network protocols), different QoS (quality of service) requirements per application, large data flow, and unpredictable network conditions among others. Software Defined Networking (SDN), on the other hand, as a networking paradigm, dictates the control of network variables in a unified way, using appropriate management rules. SDN provides the necessary level of abstraction so that the network can operate as dictated by high-level policies, without being hindered by low-level technical issues. That way, the problems of heterogeneity and multiple QoS requirements that apply to IoT applications can be addressed. In this thesis, various aspects of SDN-based networking are analyzed, as well as the role it can play in IoT applications. Emphasis was placed on the architecture of SDN, but also on the challenges posed by this technology. Solutions are presented that have been proposed in order to improve parameters in SDN-IoT networks, in terms of architecture and algorithms. Algorithms for improving the QoS, related to the routing optimization process, were also studied. Then, through the simulation process, some SDN networking techniques in IoT applications with multiple QoS requirements were investigated. The simulation environment, the necessary assumptions, as well as the objectives that were inclined to be researched were presented. The algorithms developed to approach the above issues, as well as the final results, were also presented. Finally, some directions were given for future research on the object of the thesis, but also for the improvement of the algorithms that were tested. Σε συνεργασία με: Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας)

Αφού προβούμε σε μία σύντομη παρουσίαση των ψηφιακών αποδείξεων και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους, απαιτείται να τονισθεί υπό ποίες προϋποθέσεις μπορούν να γίνουν αποδεκτές οι αποδείξεις αυτές από τα δικαστήρια, σύμφωνα με τους κανόνες soft law που έχουν καθιερωθεί από διάφορους οργανισμούς, αναφορικά με τη συλλογή, ανάλυση και παρουσίαση των στοιχείων. Στη συνέχεια θα εστιάσουμε ειδικότερα στις ψηφιακές αποδείξεις που προκύπτουν από τη χρήση συσκευών διασυνδεδεμένων μέσω του Διαδικτύου των Πραγμάτων (στο εξής ΔτΠ) και στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των κινητών και φορετών συσκευών, ως προς τις δυνατότητες συλλογής δεδομένων. Η ιδιαίτερη φύση του Διαδικτύου των Πραγμάτων καθιστά τη διερεύνηση του εγκλήματος μέσω κατάσχεσης και εργαστηριακής εξέτασης ψηφιακών αποδείξεων ιδιαιτέρως δυσχερή διαδικασία για τους ερευνητές. Ειδικότερη υποκατηγορία, αναφορικά με την ψηφιακή διερεύνηση του εγκλήματος (Digital Forensics), αποτελεί η διερεύνηση του εγκλήματος σε περιβάλλον Διαδικτύου των Πραγμάτων (IoT Forensics). Διαπιστώνοντας ότι τα δεδομένα των εν λόγω συσκευών που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους φυλάσσονται, στις ίδιες τις φορετές συσκευές – πειστήρια, αλλά και, κατά κύριο λόγο, σε υπολογιστικά νέφη, θα διερωτηθούμε για το νομικό πλαίσιο κατάσχεσης και ανάλυσης των εν λόγω αποδείξεων με βάση το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο στη χώρα μας. Κατόπιν, θα μας απασχολήσουν τα νομικά ζητήματα που ανακύπτουν σε σχέση με την προστασία της ιδιωτικότητας, ιδιαιτέρως οι προβληματισμοί σε σχέση με την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών και την προστασία των προσωπικών δεδομένων, επί διερεύνησης του εγκλήματος σε περιβάλλον ΔτΠ. Τέλος, παρουσιάζεται η επόμενη πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να διευκολυνθεί η πρόσβαση των αρχών στις επίμαχες αποδείξεις αλλά και άλλες εξελίξεις και πρωτοβουλίες αναφορικά με τη διερεύνηση των εγκλημάτων με τη συγκέντρωση ψηφιακών αποδείξεων. After a brief presentation of digital evidence and its specific characteristics, it is necessary to highlight under which conditions such evidence can be admitted by the courts, in accordance with the soft law rules established by various organisations regarding the collection, analysis and presentation of evidence. In the following, we will focus in particular on the digital evidence resulting from the use of devices interconnected through the Internet of Things (hereinafter IoT) and the specific characteristics of mobile and wearable devices in terms of data collection capabilities. The specific nature of the Internet of Things makes investigating crime through the seizure and laboratory examination of digital evidence a particularly difficult process for investigators. A specific subcategory, with regard to digital forensics, is the investigation of crime in an Internet of Things (IoT) environment. Noting that the data of these devices, that interact with each other, are stored on the wearable devices - evidence themselves, but also, primarily, in cloud computing, we will discuss the legal framework for the seizure and analysis of such evidence based on the current regulatory framework in our country. Then, we will address the legal issues that arise in relation to privacy protection, in particular the concerns regarding the waiving of the confidentiality of communications and the protection of personal data, in the context of crime investigation in a computerised environment. Finally, we will present the next initiative of the European Union, in order to facilitate the access of the authorities to the disputed evidence, as well as other developments and initiatives regarding the investigation of crimes with the collection of digital evidence. Διαθέσιμο μετά τις 09/02/2025

Η πανδημία του COVID-19 έχει επηρεάσει διάφορους τομείς της οικονομίας, συμπεριλαμβανομένων των ασφαλιστικών, και έχει γίνει πρόβλημα και σαφής καταλύτης για την καινοτομία. Η πανδημία έχει επισημάνει ορισμένη αναποτελεσματικότητα του παραδοσιακού μοντέλου αλληλεπίδρασης μεταξύ των ασφαλιστών και των πελατών τους και εστίασε στις προσπάθειες των ασφαλιστικών εταιρειών για καινοτομίες και επενδύσεις στο ψηφιακό μέλλον. Αυτή η εργασία έχει σκοπό να γενικεύσει τους μετασχηματισμούς του θεσμικού περιβάλλοντος στο οικοσύστημα InsurTech στο πλαίσιο της πανδημίας COVID-19 και να εντοπίσει τις προοπτικές για την ανάπτυξή της στην μεταπανδημική περίοδο. Η ανάλυση της λειτουργίας του InsurTech ως οικοσυστήματος κατέστησε αναγκαία την αναγνώριση προκλήσεων για την ασφαλιστική αγορά στο πλαίσιο του COVID-19. Ο μετασχηματισμός της ασφαλιστικής αγοράς υπό την επιρροή της ψηφιοποίησης των επιχειρηματικών διαδικασιών υπό τη σημασία της InsurTech διαμορφώνει το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Για πολλές εταιρείες, η κρίση ενίσχυσε τις καινοτόμες αναπτυξιακές τους στρατηγικές και επιτάχυνε την εφαρμογή εργαλείων χρηματοοικονομικής τεχνολογίας στην επιχείρηση στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού της τεχνολογικής υποδομής. Chatbots, τηλεματική, Διαδίκτυο των πραγμάτων, μηχανική μάθηση, τεχνητή νοημοσύνη, χρησιμοποιούνται ευρέως ως προγνωστικές αναλύσεις κ.λπ. Στο μέλλον, η InsurTech θα παίζει επίσης ένα σημαντικό ρόλο στην εισαγωγή ψηφιακών καινοτομιών στην ασφαλιστική αγορά. Στόχος είναι να διερευνηθεί πόσο διαδεδομένη είναι η χρήση των ψηφιακών τεχνολογιών στις ασφαλιστικές πωλήσεις και ποιες αξίες αυτών των ψηφιακών τεχνολογιών γίνονται αντιληπτές από τους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ακόμη και στο χρονικό σημείο της πανδημίας, σε ένα υψηλό ποσοστό πωλήσεων, ο ψηφιακός μετασχηματισμός δεν έχει προχωρήσει ακόμη πολύ. Περαιτέρω αναλύσεις δείχνουν ότι οι αποκλειστικοί πράκτορες και οι νεότεροι άνθρωποι είναι πιο μπροστά στον ψηφιακό μετασχηματισμό παρόλο που ο COVID-19 ωθεί την ψηφιακή ζωή σε όλες τις ηλικίες και κοινωνικές τάξεις. Με βάση τα αποτελέσματά μας, αντλούνται κάποιες αρχικές συστάσεις για τη δράση του ασφαλιστή.

Tο αποτύπωμα της εποχής μας, της Εποχής της Πληροφορίας, στη σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη αγορά, προσδιορίζεται από την αξία της πληροφορίας, η οποία έχει εξυψωθεί σε βαθμό μέγιστο. Ωστόσο, οι ροές των δεδομένων, σταδιακά, εξυψώνουν τα «πράγματα» σηματοδοτώντας τη μετάβαση από τον αναλογικό στον ψηφιακό κόσμο, θολώνοντας τα όρια τους. Στον νέο ψηφιακό κόσμο, τα «πράγματα», κατακτώντας έναν βαθμό αυτονομίας, αντιλαμβάνονται το φυσικό περιβάλλον, και ανταποκρίνονται αυτόματα στις αλλαγές του χάριν στους αισθητήρες και τους ενεργοποιητές, ενώ, χάριν της προγνωστικής ανάλυσης δεδομένων, συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων. Η συλλογή, η ανάλυση, η κοινή χρήση και η διατήρηση των δεδομένων από παρόχους υπηρεσιών, πράγματα και μηχανές είναι διάχυτη και πανταχού παρούσα στο νέο όραμα του οικοσυστήματος του ανατρεπτικού και καινοτόμου Διαδικτύου των Πραγμάτων. Το Διαδίκτυο των Πραγμάτων συμπεριλαμβάνεται στη στρατηγική της ΕΕ για την τεχνολογική κυριαρχία της και την ανάπτυξη των κάθετων τομέων, όπως η υγεία. Στο Διαδίκτυο των Πραγμάτων, με τη μορφή καθημερινών αντικειμένων, όπως ένα τηλέφωνο, ένα ρολόι, ένα ζευγάρι γυαλιά, σχεδόν με μηδενική ανθρώπινη παρέμβαση, τα «πράγματα» επικοινωνούν μεταξύ τους επειδή είναι συνδεδεμένα τόσο με το Διαδίκτυο, όσο και μεταξύ τους, με τις ισχυρές νέες τεχνολογίες και γίνονται προεκτάσεις του ανθρώπινου σώματος, εισβάλλοντας στην καθημερινότητα, την υγεία, την εργασία, την επαυξημένη πραγματικότητα, δημιουργώντας νέες ταυτότητες. Αγαθά, άνθρωποι και υπηρεσίες ακτινοβολούν πολύτιμα δεδομένα, «την ώρα που οι βιότοποι εντός και εκτός του ανθρωπίνου σώματος είναι πλήρεις δεδομένων και αναδεικνύονται σε ευκαιρίες για παρατήρηση, ανάλυση, ερμηνεία, πρόβλεψη προς επίτευξη της τροποποίησης της συμπεριφοράς και σκοπό το κέρδος». Τα διασυνδεδεμένα με τα πράγματα προγράμματα λογισμικού με τη μορφή των εφαρμογών καθιστούν τις συσκευές πλήρως λειτουργικές, επιτρέποντας τη δημιουργία, τη διάδοση και την κοινή χρήση των πληροφοριών. Μέσω αυτών των καθημερινών αντικειμένων και των εφαρμογών ο κλάδος της υγείας, με την ώθηση της πανδημίας Covid -19, υφίστανται θεμελιώδεις αλλαγές στην εποχή που «Ποτέ πριν δεν είχαμε τη δυνατότητα να συλλέξουμε τόσα πολλά δεδομένα για ένα συμβάν υγείας». Τα αναδυόμενα, αλλά και τα υφιστάμενα τεχνολογικά παραδείγματα του Διαδικτύου των Πραγμάτων αναμένεται να έχουν τεράστιο και πολυεπίπεδο όφελος στη διευκόλυνση της πρόσβασης στην περίθαλψη, στην παροχή περίθαλψης με μεγαλύτερη ακρίβεια, στη συλλογή αποδείξεων σε πραγματικό χρόνο, στη βέλτιστη αξιοποίηση των πόρων σε όρους μεγαλύτερης εξοικονόμησης χρόνου, ενέργειας και χρημάτων, συμβάλλοντας πολλαπλά στη βιωσιμότητα και την αποτελεσματικότητα των συστημάτων υγείας, αλλά και στην ενεργοποίηση και την ενδυνάμωση των πολιτών, για την υγεία και την ευημερία τους. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει αναπτύξει πιλοτικά προγράμματα καινοτομίας μεγάλης κλίμακας που οδήγησαν σε αποτελεσματικές τεχνολογικές λύσεις με εφαρμογή στην πραγματική ζωή στις έξυπνες πόλεις για να συμβάλει στην προώθηση του Διαδικτύου των Πραγμάτων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης. Ωστόσο, ο εκρηκτικός ρυθμός ανάπτυξης των νέων αυτών συσκευών και των εφαρμογών με αναμφισβήτητη εισβολή στην καθημερινότητα και επιδιωκόμενη σε θεσμικό επίπεδο εφαρμογή στον κλάδο της υγείας, ως μέσο αξιοποίησης των δεδομένων του πραγματικού κόσμου, συνεπάγεται έναν «καταιγισμό» δεδομένων και τη συλλογή δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από την πιο ευαίσθητη πτυχή της ζωής μας σε απροσδόκητες διαστάσεις. Το επιχειρηματικό ενδιαφέρον των κολοσσών της τεχνολογίας για την απόκτηση πρόσβασης στον κλάδο της υγείας και στα δεδομένα υγείας των πολιτών μαρτυρά η απόκτηση μίας εταιρείας παροχής ψηφιακών υπηρεσιών στον κλάδο της υγείας στις Η.Π.Α με τίμημα 4 δισεκατομμύρια Δολλάρια Η.Π.Α. Υπό την πιεστική συγκυρία της πανδημίας Covid-19 και τους επιβαλλόμενους περιορισμούς στα ανθρώπινα δικαιώματα για την αποτροπή της εξάπλωσης του ιού και την προστασία της ανθρώπινης υγείας και της ζωής, αλλά και του σχεδιασμού του Ηνωμένου Βασιλείου να «σκανάρει» όλες τις διασυνδεδεμένες συσκευές στο Ηνωμένο Βασίλειο, προκειμένου να διαγνώσει την ευαλωτότητά τους, επανακάμπτει ως πρόκληση και θεμελιώδες ζήτημα η προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή, κατά τη χρήση των τεχνολογικών λύσεων του Διαδικτύου των Πραγμάτων και των πολυάριθμων εφαρμογών υγείας, όπου δεν υπάρχουν έλεγχοι ή διασφαλίσεις σχετικά με το ποια δεδομένα διαμοιράζονται, με ποιον διαμοιράζονται ή για ποιους σκοπούς χρησιμοποιούνται ή επαναχρησιμοποιούνται. Οι εταιρείες, αλλά και οι δημόσιοι φορείς καλούνται να εξεύρουν την βέλτιστη λύση και τις μεθόδους απόκτησης της μέγιστης αξίας από τα δεδομένα εντός του πλαισίου προστασίας των δύο αυτών δικαιωμάτων. Στην παρούσα εργασία, εξετάζουμε το εν ισχύ κανονιστικό πλαίσιο προστασίας και την επάρκειά του για τη διασφάλιση στους Ευρωπαίους πολίτες του ελέγχου των δεδομένων υγείας τους κατά τον σταδιακά επερχόμενο μετασχηματισμό του οικοσυστήματος της υγείας και της ανάπτυξης των έξυπνων πόλεων. Οι πανταχού παρόντες αισθητήρες προκαλούν ανησυχίες στους πολίτες για την ασφάλεια και την ευαισθησία των δεδομένων υγείας τους και εν τέλει για την ιδιωτικότητά τους; Ποια είναι τα εργαλεία, οι βασικές αρχές και εγγυήσεις που έχει προνοήσει να συμπεριλάβει ο Ευρωπαίος νομοθέτης στο πλαίσιο προστασίας που εισήγαγε ο ΓΚΠΔ στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων και των προκλήσεων που θέτει το Διαδίκτυο των Πραγμάτων και οι συνέργειες του με τις εφαρμογές υγείας, την Τεχνητή Νοημοσύνη, τα Μεγάλα Αναλυτικά Δεδομένα και τη Ρομποτική στον τομέα της προστασίας των δεδομένων; Τα ευάλωτα υποκείμενα κατά τη χρήση των νέων τεχνολογιών διαθέτουν εργαλεία για τη διασφάλιση της προστασίας των δεδομένων της υγείας τους; Στα παραπάνω ερωτήματα επιχειρούμε να απαντήσουμε με την παρούσα μελέτη, η οποία μέσω της επισκόπησης του κανονιστικού πλαισίου, είτε αυτό διαμορφώνεται από τις επιλογές του νομοθέτη ή από τους φορείς παραγωγής του ήπιου δικαίου, φιλοδοξεί να καταγράψει τις εξελίξεις ώστε να τροφοδοτήσει τη συζήτηση των εφαρμοστών του δικαίου, αλλά και να καθοδηγήσει τους καινοτομούντες στην έξυπνη υγεία. Στο πρώτο μέρος εξηγούνται οι τάσεις στον ψηφιακό μετασχηματισμό της υγείας εν γένει. Στη συνέχεια στο δεύτερο μέρος αναπτύσσονται τα επιμέρους τεχνολογικά χαρακτηριστικά της φορετής τεχνολογίας και των εφαρμογών υγείας. Ακολουθεί στο τρίτο μέρος η επεξήγηση των όρων που σχετίζονται με την έξυπνη υγεία. Τα επόμενα μέρη είναι αφιερωμένα στην επισκόπηση, κατά σειρά του κανονιστικού πλαισίου προστασίας των δεδομένων, της αμφίδρομης σχέσης μεταξύ του μετασχηματισμού της υγείας σε έξυπνη υγεία και της επίδρασής του στα δεδομένα υγείας και του κανονιστικού πλαισίου επεξεργασίας των δεδομένων υγείας εν γένει σύμφωνα με τον ΓΚΠΔ, ενώ γίνεται μνεία στο καθεστώς προστασίας των δεδομένων υγείας στις Η.Π.Α. Στο όγδοο και ένατο μέρος αντιστοίχως αναλύονται οι επιπτώσεις στα υποκείμενα των δεδομένων λόγω της επεξεργασίας των δεδομένων υγείας τους κατά τη χρήση της φορετής τεχνολογίας και των εφαρμογών υγείας με την αντίστοιχη επισκόπηση του κανονιστικού και ρυθμιστικού πλαισίου. Στο Μέρος Ι’ κρίθηκε αναγκαία η μνεία στη θέση των ευάλωτων υποκειμένων στην έξυπνη υγεία. Ακολουθεί συνοπτική αναφορά στην εφαρμογή της Οδηγίας 2002/58 και του αναμενόμενου Κανονισμού. Στη συνέχεια, η ανάλυσή μας μεταφέρεται από τον μικρόκοσμο των υποκειμένων και των έξυπνων νοσοκομείων, στη δημόσια σφαίρα και στις υποδομές έξυπνης υγείας, στις έξυπνες πόλεις του μέλλοντος. Ήταν αναπόφευκτη η αναφορά στα υπό διαδικασία πλήρους υιοθέτησης νομοθετήματα των Data Governace Act και Data Act, αλλά και στον Ευρωπαϊκό Χώρο Δεδομένων Υγείας. Τέλος, στα μέρη που προηγούνται των συμπερασμάτων, γίνεται απόπειρα προσέγγισης των ζητημάτων που τίθενται για την επεξεργασία των δεδομένων υγείας όταν η φορετή τεχνολογία και οι εφαρμογές υγείας συμπράττουν με τη ρομποτική και την τεχνητή νοημοσύνη The footprint of our era, the Information Age, in the modern globalised market is determined by the value of information, which has been elevated to a maximum degree. However, data flows are gradually elevating "things", marking the transition from the analogue to the digital world, blurring their boundaries. In the new digital world, 'things', by gaining a degree of autonomy, perceive the physical environment, and respond automatically to its changes thanks to sensors and actuators, and, thanks to predictive data analysis, participate in decision-making. The collection, analysis, sharing and preservation of data by service providers, things and machines is pervasive and ubiquitous in the new ecosystem vision of the disruptive and innovative Internet of Things. The Internet of Things is included in the EU's strategy for technological dominance and the development of vertical sectors such as health. In the Internet of Things, in the form of everyday objects such as a phone, a watch, a pair of glasses, with almost zero human intervention, 'things' communicate with each other because they are connected both to the Internet and to each other, to powerful new technologies and become extensions of the human body, invading everyday life, health, work, augmented reality, creating new identities. Goods, people and services radiate valuable data, "at the same time as the habitats inside and outside the human body are full of data and emerge as opportunities for observation, analysis, interpretation, prediction to achieve behaviour modification and profit." Interconnected software programs in the form of applications make the devices fully functional, allowing for the creation, dissemination and sharing of information. Through these everyday objects and apps the healthcare industry, spurred on by the Covid -19 pandemic, is undergoing fundamental changes in the era when "Never before have we had the ability to collect so much data about a health incident." The emerging and existing technological paradigms of the Internet of Things are expected to have a huge and multi-level benefit in facilitating access to care, delivering care more accurately, collecting evidence in real time, making optimal use of resources in terms of greater savings of time, energy and money, contributing in multiple ways to the sustainability and efficiency of health systems, as well as activating and empowering citizens, for the health and well-being The European Commission has developed large-scale innovation pilot projects leading to effective technological solutions with real-life application in smart cities to help promote the Internet of Things in healthcare. However, the explosive pace of development of these new devices and applications with undeniable invasion of everyday life and intended institutional-level application in the healthcare sector as a means of harnessing real-world data, implies a 'data storm' and the collection of personal data from the most sensitive aspect of our lives to unexpected proportions. The business interest of the technology giants in gaining access to the healthcare industry and citizens' health data is evidenced by the acquisition of a digital health services company in the US for a price of USD 4 billion. Under the pressing circumstances of the Covid-19 pandemic and the imposed restrictions on human rights to prevent the spread of the virus and protect human health and life, and the UK's plan to 'scan' all connected devices in the UK in order to diagnose their vulnerability, the protection of personal data and the right to privacy when using the technological solutions of the Internet of Companies, but also public bodies, are called upon to find the best solution and methods to obtain the maximum value from data within the framework of the protection of these two rights. In this paper, we examine the current regulatory protection framework and its adequacy to ensure European citizens control over their health data in the gradually coming transformation of the health ecosystem and the development of smart cities. Do ubiquitous sensors raise concerns among citizens about the security and sensitivity of their health data and ultimately their privacy? What are the tools, key principles and safeguards that the European legislator has intended to include in the protection framework introduced by the GDPR in addressing the implications and challenges posed by the Internet of Things and its synergies with health applications, AI, Big Data and Robotics in the area of data protection? Do vulnerable subjects when using new technologies have tools to ensure the protection of their health data? We attempt to answer the above questions with this study, which through an overview of the regulatory framework, be it shaped by the legislator's choices or by soft law makers, aspires to document developments in order to feed the debate of law practitioners and to guide innovators in smart health. The first part explains the trends in the digital transformation of healthcare in general. The second part then develops the individual technological characteristics of wearable technology and health applications. This is followed in the third part by an explanation of the terms related to smart health. The following parts are devoted to an overview, in order, of the regulatory framework for data protection, the two-way relationship between the transformation of health into smart health and its impact on health data, and the regulatory framework for the processing of health data in general under the GDPR, with reference to the health data protection regime in the US. Parts eight and nine respectively analyse the impact on data subjects due to the processing of their health data when using wearable technology and health apps with a corresponding overview of the regulatory and statutory framework. In Part I it was deemed necessary to mention the position of vulnerable subjects in smart health. A brief reference to the implementation of Directive 2002/58 and the expected Regulation follows. Our analysis then moves from the microcosm of data subjects and smart hospitals to the public sphere and smart health infrastructure, to the smart cities of the future. It was only inevitable to refer to the Data Governace Act and Data Act, which are in the process of being fully adopted, and to the European Health Data Space. Eventually, in the parts preceding the conclusions, an attempt is made to approach the issues that arise for the processing of health data when wearable technology and health applications team up with robotics and artificial intelligence. Διαθέσιμο μετά τις 10/02/2026

Η αναγνώριση της αξίας του φυσικού πλούτου της Ελλάδος είναι αδιαμφισβήτητη, ενώ ο πλούτος αυτός προστατεύεται από μια σειρά νομοθετημάτων, που σχετίζονται ειδικά με το δασικό περιβάλλον, αλλά και γενικότερα με το φυσικό περιβάλλον. Το κυριότερο εργαλείο προστασίας του περιβάλλοντος, με ρητή αναφορά σε αυτό από το Ελληνικό Σύνταγμα, αποτελεί το δασολόγιο. Το δασολόγιο είναι μια δυναμική τράπεζα δασικών πληροφοριών, στην οποία καταχωρίζονται πληροφορίες για εκτάσεις που υπόκεινται στον δασικό χαρακτήρα. Σκοπός του δασολογίου είναι η δημιουργία μιας ανοικτής βάσης περιγραφικών και γεωχωρικών πληροφοριών, η οποία θα ενσωματώνεται στις υφιστάμενες δημόσιες χωρικές υποδομές, παρέχοντας περιβαλλοντικές πληροφορίες για την εξυπηρέτηση τόσο των πολιτών, όσο και των εμπλεκόμενων φορέων (Δασικές Υπηρεσίες, Υπουργείο Περιβάλλοντος, Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών κ.ά.). Στο δασολόγιο, πέραν των απαραίτητων στοιχείων για την διασφάλιση της λειτουργικότητάς του, δύναται να καταχωρίζονται και λοιπά προσδιοριστικά στοιχεία του εκάστοτε δασοκτήματος, μετασχηματίζοντάς το σε ένα «ανοικτό» δασολόγιο, υιοθετώντας την αρχή του «ανοικτού» κτηματολογίου. Για την χαρτογράφηση, όμως, των προσδιοριστικών στοιχείων, απαιτείται η συμβολή των σύγχρονων τεχνολογιών και ιδίως της γεωχωρικής τεχνολογίας. Η γεωχωρική τεχνολογία καθιστά δυνατή τη συλλογή πληθώρας δεδομένων για την υφιστάμενη, αλλά και για τη μελλοντική κατάσταση των φυσικών πόρων της Γης, επηρεάζοντας καθοριστικά την διαδικασία λήψης αποφάσεων. Ωστόσο, η μετατροπή των συλλεγόμενων δεδομένων σε χρήσιμες πληροφορίες στο πεδίο εφαρμογής του περιβαλλοντικού δικαίου, εγείρει νέες προκλήσεις, όπως η παρέμβασή τους στο δικαίωμα της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, στο δικαίωμα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων κ.ά.. Η συγκεκριμένη διπλωματική εργασία διαρθρώνεται σε 5 κεφάλαια. Στα πρώτα δύο κεφάλαια, γίνεται αναφορά σε ορισμένα εισαγωγικά στοιχεία και στο νομοθετικό πλαίσιο που διέπει το δασικό περιβάλλον. Στο τρίτο κεφάλαιο γίνεται αναφορά στις τεχνολογίες που αξιοποίησε η ελληνική πολιτεία για την χαρτογράφηση των δασικών οικοσυστημάτων και, στη συνέχεια, στο σύνολο των σύγχρονων τεχνολογιών που αξιοποιούνται παγκοσμίως, ενώ στο τέταρτο κεφάλαιο προσεγγίζεται το θεσμικό πλαίσιο, αλλά και τα ζητήματα που εγείρονται από την χρήση των διαφορετικών μέσων τηλεπισκόπησης. Τέλος, στο πέμπτο κεφάλαιο, γίνεται μια σύνοψη των συμπερασμάτων, καθώς και προτείνονται ορισμένες απόψεις για την προώθηση της περιβαλλοντικής προστασίας και την προστασία του χερσαίου φυσικού πλούτου εν γένει. The recognition of the value of the natural wealth of Greece is indisputable, while this wealth is protected by a series of laws related specifically to the natural environment in general. The main tool for environmental protection, with explicit reference to it by the Greek Constitution, is the forest data bank project (dasologio). The project is a dynamic forest information database, in which information is stored on areas that are subject to forest character. The main goal of “dasologio” is to create an open database of descriptive and geospatial information, which will be integrated in the existing public spatial infrastructure, providing environmental information to serve both citizens and stakeholders (Forest Services, Ministry of Environment etc.). In this forest data bank, in addition to the registration of the necessary data that ensure its functionality, other identifying elements of the forest characteristics can be registered, transforming it into an "open" forest register, adopting the principle of the "open" cadastre. However, the contribution of modern technologies is required, and especially geospatial technology. Geospatial technology makes it possible to collect a wealth of data on the current, but also on the future state of the Earth's natural resources, decisively influencing the decision-making process. However, the conversion of the collected data into useful information in the field of application of environmental law, raises new challenges, such as their intervention in the right to privacy and family life, in the right to protection of personal data, etc. This master’s thesis is structured in 5 chapters. In the first two chapters, reference is made to some introductory elements and to the legal framework governing the forest environment. The third chapter refers to the technologies used by the Greek Goverment for the mapping of its forest ecosystems, and then to all the modern technologies used worldwide, while the fourth chapter approaches the institutional framework, but also the issues raised by the use of the different means of remote sensing. Finally, in the fifth chapter, a summary of the conclusions is made, as well as some proposals for the promotion of environmental protection and the protection of terrestrial natural wealth in general.

Με στόχο τη μελέτη των επιπτώσεων της διαφαινόμενης κλιματικής αλλαγής στην καλλιέργεια του μπρόκολου έγινε εγκατάσταση σποροφύτων τριών υβριδίων F1 (Cigno, Principe και Domino) σε τρεις διαφορετικές ημερομηνίες (7/6, 30/6 και 4/8/2021) σε υπαίθριο αγρό, έκτασης 350 m2, στο Αγρόκτημα του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με πυκνότητα 3.125 φυτά/στρ. Η ημερομηνία 4/8 αντιστοιχεί στην εγκατάσταση της καλλιέργειας συνήθως στην περιοχή, ενώ οι άλλες δύο ημερομηνίες αντιστοιχούν σε περιόδους κατά τις οποίες επικρατούν υψηλότερες θερμοκρασίες. Σε όλη τη διάρκεια της καλλιέργειας καταγράφονταν η θερμοκρασία, η σχετική υγρασία αέρα και η ένταση της ηλιακής ακτινοβολίας ανά 10 min, όπως επίσης η χορηγούμενη ποσότητα νερού σε κάθε άρδευση και η βροχόπτωση. Στη συγκομιδή καταγράφονταν το ύψος φυτού, ο αριθμός και το βάρος φύλλων, ο αριθμός και το βάρος φύλλων του στελέχους της κεφαλής, το μήκος και το βάρος στελέχους, ο αριθμός και το βάρος πλευρικών βλαστών, η διάμετρος, το βάρος και η κατηγορία ποιότητας κεφαλής. Από τα αποτελέσματα προέκυψε ότι η μέση θερμοκρασία και η ένταση της ηλιακής ακτινοβολίας στη διάρκεια των δύο πρώτων καλλιεργειών ήταν αυξημένες κατά 4,4-5,4 oC και 32-75%, αντίστοιχα, σε σχέση με την τρίτη. Συνέπειες της αύξησής τους ήταν η συντόμευση της απαιτούμενης περιόδου από την εγκατάσταση της καλλιέργειας έως τη συγκομιδή κατά 5-6 ημέρες στο υβρίδιο Cigno και η επιμήκυνσή της κατά 3-18 ημέρες στα υβρίδια Principe και Domino, καθώς και η αύξηση της χορηγούμενης ποσότητας νερού με την άρδευση κατά 14-61%. Οι υψηλότερες τιμές μέσης θερμοκρασίας και έντασης ηλιακής ακτινοβολίας προκάλεσαν σημαντική υποβάθμιση της ποιότητας της κεφαλής και μείωση της εμπορεύσιμης παραγωγής κατά 42-92%, ανάλογα με το υβρίδιο, τροποποίησαν ορισμένα μορφολογικά χαρακτηριστικά των φυτών (αριθμός και βάρος φύλλων, βάρος και διάμετρος κεφαλής) και αύξησαν τις απώλειες των φύλλων της βάσης (επιτάχυναν τη γήρανση των φυτών). Ο γενότυπος είχε καθοριστικότερη επίδραση στο ύψος φυτού, τη φυτομάζα, το μήκος και το βάρος στελέχους, καθώς και τον αριθμό και το βάρος πλευρικών βλαστών, ενώ η αλληλεπίδραση της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας και της έντασης της ηλιακής ακτινοβολίας με τον γενότυπο είχε καθοριστικότερη επίδραση στο βάρος κεφαλής. Συμπερασματικά, η διαφαινόμενη κλιματική αλλαγή (αύξηση μέσης θερμοκρασίας και έντασης της ηλιακής ακτινοβολίας κατά 4,4-5,4 oC και 32-75%, αντίστοιχα) εκτιμάται πως θα έχει δυσμενή επίδραση στην καλλιέργεια του μπρόκολου σε ότι αφορά στην εμπορεύσιμη παραγωγή και την ποιότητα, ενώ επιπλέον θα προκαλέσει και σημαντική διαφοροποίηση στην άσκηση της καλλιέργειας σε ότι αφορά στη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, την ποσότητα νερού που χορηγείται με την άρδευση, τις απαιτούμενες καλλιεργητικές πρακτικές (π.χ πυκνότητα φύτευσης) κ.ά. In order to study the impacts of emerging climate change on broccoli crop, seedlings of three hybrid F1 (Cigno, Principe and Domino) were transplanted on three different dates (7/6, 30/6 and 4/8/2021) in an open field, area 350 m2, on the Farm of the University of Thessaloniki with a density of 31,250 plants/ha. The date 4/8 corresponds to the establishment of the crop usually in the area, while the other two dates correspond to periods during which higher temperatures prevail. Throughout the crop, the temperature, relative humidity and intensity of sunlight per 10 min were recorded, as well as the amount of water administered in each irrigation and rainfall. At harvest plant height, number and weight of leaves, number and weight of leaves on stem, stem length and weight, number and weight of lateral shoots, diameter, weight and head quality category were recorded. The results showed that the average temperature and intensity of sunlight during the first two crops were increased by 4.4-5.4 oC and 32-75%, respectively, compared to the third. Consequences of their increase were the shortening of the required period from the establishment of the crop to the harvest by 5-6 days in the hybrid Cigno and its extension by 3-18 days in the hybrids Principe and Domino, as well as the increase of the administered amount of water with irrigation by 14-61%. The higher values of average temperature and intensity of sunlight caused a significant deterioration of the quality of the head and a reduction of the marketable production by 42-92%, depending on the hybrid, modified some morphological characteristics of the plants (number and weight of leaves, weight and diameter of the head) and increased the losses of the leaves of the base (accelerated the senescence of the plants). The genotype had the most decisive effect on plant height, phytomass, stem length and weight, as well as the number and weight of lateral shoots, while the interaction of the increase in mean temperature and intensity of sunlight with the genotype had the most decisive effect on head weight. In conclusion, the emerging climate change (increase of average temperature and intensity of solar radiation by 4.4-5.4 oC and 32-75%, respectively) is estimated to have an adverse effect on broccoli crop in terms of marketable production and quality, while in addition it will cause a significant difference in the practice of cultivation in terms of the duration of the growing period, the amount of water supplied by irrigation, the required cultivation practices (e.g. planting density) etc.

Ελληνική Περίληψη Ο χώρος του Διαδικτύου των Πραγμάτων (Internet of Things – IoT) είναι ο ταχύτερα αναπτυσσόμενος χώρος των τεχνολογιών της πληροφορικής και των επικοινωνιών. Για να καλυφθούν οι αυξανόμενες ανάγκες σε προγραμματισμό και διαχείριση που προκύπτουν από την συνεχόμενη αυξητική του τάση δημιουργούνται νέα εργαλεία και πλατφόρμες. Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να μελετηθούν κάποια από τα εργαλεία και τις πλατφόρμες ανοικτού κώδικα που έχουν προταθεί και χρησιμοποιούνται για το Διαδίκτυο των Πραγμάτων. Στο πλαίσιο αυτής της μελέτης γίνεται αρχικά μια αποτύπωση του χώρου και παρουσιάζονται οι προοπτικές του Διαδικτύου των Πραγμάτων και οι βασικοί τομείς των εφαρμογών του, σε σχέση και με την τρέχουσα κατάσταση στην κοινωνία και την οικονομία. Στη συνέχεια αναφέρονται τα προβλήματα ασφάλειας και μερικές από τις πιο κοινές ευπάθειες του πεδίου, ενώ γίνεται και μια λεπτομερής καταγραφή των χρησιμοποιούμενων πρωτοκόλλων επικοινωνίας. Η παρουσίαση των εργαλείων του IoT που ακολουθεί περιλαμβάνει τρία τμήματα. Στο πρώτο τμήμα γίνεται μια παρουσίαση υλικού και πλατφορμών IoT που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία πυλών IoT. Το δεύτερο τμήμα περιλαμβάνει μια ανασκόπηση των πιο γνωστών ολοκληρωμένων πλατφορμών IoT, ενώ το τελευταίο τμήμα ασχολείται με τα πλαίσια ανάπτυξης λύσεων IoT. Η μελέτη εστιάζει τόσο στις προσφερόμενες λειτουργίες και τις δυνατότητες των εργαλείων όσο και στον τρόπο με τον οποίο προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα ζητήματα ασφαλείας που αναφέρθηκαν νωρίτερα. Στα συμπεράσματα της μελέτης γίνεται αναφορά στα χρόνια προβλήματα του διαδικτύου των πραγμάτων, όπως αυτά της διαλειτουργικότητας και της ασφάλειας, και στις προωθούμενες λύσεις, μέσα από τη διαφορετική φιλοσοφία ανάπτυξης λύσεων των εργαλείων που παρουσιάστηκαν. Internet of Things is the fastest growing area between all information and communication technologies. New tools and platforms are being constantly created in order to address the needs for planning and management arising from its continuous growth. The aim of this paper is to study some of the open source tools and platforms that have been proposed and used for the Internet of Things. In the contexts of the present study, an initial recording of the IoT space and its perspectives in relation to the current conditions in economy and society is made. The main areas of its applications are presented, security issues and some of the most common found vulnerabilities in the field are reported, and a detailed collection of IoT protocols is included. IoT platforms are presented grouped and categorized in three sections. The first section consists of the hardware platforms and IoT middleware platforms that can serve as IoT gateways. The second section includes an overview of the most known standalone IoT platforms, while the last section deals with the context of IoT Frameworks proposed for IoT solutions development. The comparative study of platforms focuses both on their features, capabilities and the tools they offer as well as how each platform attempts to address the security issues mentioned earlier. In the end of this study we present chronic IoT problems, like interoperability and security, and attempted solutions as they arise through different development philosophies of IoT platforms and frameworks.

Σκοπός του συγκεκριμένου συγγράμματος είναι η παρουσίαση βασικών αντικειμένων της Τεχνικής Γεωλογίας, η γνώση των οποίων θεωρείται απαραίτητη τόσο για τους γεωλόγους όσο και για επιστήμονες άλλων κλάδων που έρχονται σε επαφή και σε συνέργεια με την Τεχνική Γεωλογία. Η δομή του βιβλίου διακρίνεται σε δύο μέρη, όπου στο πρώτο παρουσιάζονται διεξοδικά τα φυσικά και μηχανικά χαρακτηριστικά τόσο των εδαφικών όσο και των βραχωδών σχηματισμών και γίνεται εκτενής αναφορά στις ταξινομήσεις της βραχόμαζας. Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει επίσης τα κεφάλαια των υπόγειων έργων και φραγμάτων, τα οποία πραγματεύονται τα στάδια μελέτης και σχεδιασμού των συγκεκριμένων τεχνικών έργων υπό το πρίσμα της Τεχνικής Γεωλογίας. Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου γίνεται αναφορά στα γεωλογικά φαινόμενα, τα οποία όταν απειλούν το ανθρωπογενές περιβάλλον χαρακτηρίζονται ως κίνδυνοι. Γίνεται εκτενής αναφορά στη διαδικασία εκτίμησης της επικινδυνότητας και την αξιολόγηση της επιδεκτικότητας τους. Στη συνέχεια αναλύονται σε ξεχωριστές θεματικές ενότητες τα φαινόμενα των κατολισθήσεων, των βραχοκαταπτώσεων και των σεισμικά επαγόμενων αστοχιών όπως οι σεισμικές κατολισθήσεις και οι ρευστοποιήσεις. Για κάθε ένα από τα παραπάνω γεωλογικά φαινόμενα αναλύεται ο μηχανισμός εκδήλωσής τους και παρουσιάζονται οι πιο σύγχρονες μεθοδολογίες με τις οποίες μπορεί να γίνει η αξιολόγηση του δυναμικού τους. Επίσης, παρουσιάζονται παραδείγματα αστοχιών από τον ελληνικό και διεθνή χώρο δίνοντας έμφαση στην ποσοτικοποίηση της δριμύτητας αυτών των φαινομένων και στην εφαρμογή μέτρων προστασίας. Στην τελευταία ενότητα γίνεται αναφορά στη χρήση σύγχρονων τεχνολογιών τηλεπισκόπησης σε θέματα Τεχνικής Γεωλογίας, η γνώση των οποίων θεωρείται σήμερα απαραίτητη για την αξιόπιστη και με ακρίβεια αποτύπωση περιοχών, στις οποίες δεν είναι εφικτή η πρόσβαση. Σε κάθε κεφάλαιο υπάρχει μια υποενότητα όπου με τη βοήθεια ερωτήσεων και ασκήσεων μπορεί ο αναγνώστης να αξιολογήσει το επίπεδο της γνώσης του. text

Στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού προγράμματος, η μελέτη αυτή παρουσιάζει το πρόβλημα των ζιζανίων σε αγρούς καθώς και τις μεθόδους ανίχνευσης και χειρισμού των ζιζανίων, κυρίως μέσω των συστημάτων που βασίζονται στην λήψη εικόνων από εναέρια μέσα, όπως ΣΜηΕΑ (drones) και σύγκριση με επίγειες φωτογραφίες. Η παρούσα διατριβή χωρίζεται σε ένα βιβλιογραφικό και σε ένα πειραματικό μέρος. Η παρούσα έρευνα μελετά το πρόβλημα της διαχείρισης των ζιζανίων. Αρχικά στο βιβλιογραφικό μέρος, παρουσιάζονται οι έννοιες των σύγχρονων προσεγγίσεων στην καταπολέμησή τους, όπως η Γεωργία Ακριβείας, η τηλεπισκόπηση και η χρήση λογισμικών όπως το GIS, GPS και η ταξινόμηση δεδομένων. Επίσης η μελέτη αυτή, όπως γίνεται φανερό και στο πειραματικό της μέρος, επικεντρώνεται στο κατά πόσο η χρήση drone σε αγροτικές καλλιέργειες βελτιώνει την γεωργική παραγωγή και βοηθά στην ελαχιστοποίηση των ζιζανιοκτόνων. Οι νέες δυνατότητες που προσφέρει το ευέλικτο και προσαρμοστικό σύστημα των drones, έχουν βρεθεί στο επίκεντρο του επιστημονικού ενδιαφέροντος πολλών επιστημών (κυρίως των γεωπονικών επιστημών), ως μια τεχνολογία που μπορεί να συνδυαστεί και να ενισχύσει την Γεωργία Ακριβείας.Το πειραματικό μέρος της διατριβής, μεταβαίνει στην εκτελεση δυο διαφορετικων μεθόδων εκτίμησης κάλυψης ζιζανίων σε ιδιόκτητο αγρό (του Δρ. Αθανασίου Γκέρτση) στο Δ.Δ. Κολχικού, του Δ. Λαγκαδά, μέσω της επίγειας μεθόδου δειγματοληπτικών επιφανειών και εναέριων μέσων (ΣΜηΕΑ). Τα αποτελέσματα της σύγκρισης επίγειων φωτογραφιών με γεωαναφερμένες φωτογραφίες από ΣμηΕΑ με καμερες στο εγγύς υπέρυθρο φασμα (NIR) , έδειξαν πολύ καλή συσχέτιση και ενθαρρύνουν την περαιτέρω έρευνα για πιο εξειδικευμένες εφαρμογές. Η έγκαιρη αναγνώριση της παρουσίας ζιζανίων διαχρονικά σε έναν αγρό, μπορεί να συνεισφέρει σημαντικά στη αποτελεσματικότερη διαχείριση τους και συνεπώς να συνεισφέρει στην αειφορικότητα και βιωσιμότητα της κάθε καλλιέργειας. In the context of the postgraduate course of Natural Resources: Monitoring, Technology and Bioeconomy, this paper presents the issue of weed infestation in agricultural crops, as well as the methods of identifying and managing weeds, mainly via systems based on aerial image capture and comparison with ground photographs. In this context, concepts of modern approaches on controlling weeds are explained, such as precision agriculture, remote sensing and the use of software such as GIS, GPS, data classification, databases, cloud computing, AI and machine learning. However, this study, as it is evident from its experimental part, focuses on the use of drones in agricultural crops to improve agricultural production and weed control. The new features offered by the flexible and adaptive system of drones and UAVs have been placed at the center of the scientific interest of the agricultural sciences, as a technology that can eliminate problems of precision agriculture applications associated with existing data and image capturing equipment. The results have shown that the correlation of ground pictures and georeferenced pictures from an UAV equipped with a NIR camera, were very satisfactory and deserve further studies for additional validation. On time recognition of the weed population and area in a field can contribute to sustainable management.